نام دانشجو:

معصومه نظری

عنوان رساله/پایانامه:

تأثیر مداخله والدین محور و مربی محور بر عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی


زمان و تاریخ دفاع:

  • روز  چهارشنبه  مورخ 29 شهریور سال 1402
  • ساعت     15:30 عصر

اطلاعات پایه‌ای جلسه دفاع: 

  1. مقطع تحصیلی : کارشناسی ارشد
  2. گرایش: 
  3. نوع جلسه:  دفاع نهایی
  4. روش برگزاری جلسه: حضوری
  5. محل برگزاری جلسه:  سالن آمفی تئاتر دکتر نمازی‌زاده -  دانشکده علوم ورزشی  و تندرستی دانشگاه تهران
  6. آدرس جلسه:  دانشکده علوم ورزشی  و تندرستی دانشگاه تهران - روبروی کوی دانشگاه تهران - کارگز شمالی 

 

مدیر جلسه (نماینده تحصیلات تکمیلی

  1. دکتر مرتضی طاهری

 

استادان راهنما:

  1.  سرکار حانم دکتر شهزاد طهماسبی بروجنی
  2.  

استادان مشاور:

  1. سرکار خانم دکتر الهه عرب عامری
  2.  

 

داوران داخلی:

  1. دکتر مرتضی طاهری
  2.  

 

داوران خارجی

  1. دکتر غلامرضا لطفی
  2.  

چکیده

اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی، شایعترین اختلال عصبی رفتاری در دوران کودکی است. اخیرا جایگزین‌هایی برای درمان‌های دارویی، مانند مداخلات والدین‌‌محور و مربیمحور، برای حمایت از کودکان مبتلا به ADHD برای مدیریت مشکلات حرکتی این کودکان پدید آمده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر مداخله والدین­محور و مربی­محور بر عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی بود. روش پژوهش حاضر، نیمه تجربی از نوع مرکب 3(گروه تجربی: والدین محور و مربی محور - کنترل) * 4 (پیش­آزمون، اکتساب، پس­آزمون و یادداری) بود. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه دختران 10-7 ساله استان البرز در سال 1402-1401 بودند. از جامعه مورد مطالعه، تعداد 60 نفر از آنها بصورت در دسترس انتخاب و سپس در 3 گروه 20 نفری (مداخله­ی والدین­محور، مداخله­ی مربی­محور و گروه کنترل) بطور تصادفی جایگزین شدند. هر دو گروه آزمایشی تحت مداخله­ی والدین­محور و مربی­محور (12 جلسه؛ هر هفته دو جلسه 45 دقیقه­ای) قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. کلیه آزمودنی­ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن، آزمون MABC-2 را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس مرکب و آنالیز واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله والدین­محور و مداخله مربی­محور بر افزایش عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال کمبود توجه/بیشفعالی، تأثیر معنی‌داری دارد (001/0 = P). با این حال، میزان اثربخشی مداخله مربی­محور بر عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بطور معنی‌داری بیشتر از مداخله والدین­محور بود (047/0 = P). بنابراین جهت ارتقاء عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال کمبود توجه/بیش فعالی، مداخله مربی­محور و مداخله والدین­محور پیشنهاد می­گردد.

کلمات کلیدی: مداخله والدین­محور، مداخله مربی­محور، عملکرد حرکتی، کودکان، اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی.